Η Μπαλάντα των Αστεριών.

Συγκεκριμένα, αυτό είναι ένα τραγούδι(Μπαλάντα των Αστεριών). Το άκουσα πρόσφατα τυχαία και από τότε το ακούω συνέχεια.Αυτό το τραγούδι είναι από τα λίγα που με έχουν αγγίξει τόσο πολύ.
Γενικά η μουσική είναι κάτι παραπάνω από μελωδία, κάτι παραπάνω από διασκέδαση.Είναι ανάμνηση(με τον δικό της τρόπο πάντα), είναι συναίσθημα, είναι τρόπος ζωής..
Η μουσική υπάρχει παντού, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ακούσεις.


Κάποιοι είναι τα δικά μου αστέρια! (Ι)




Κάποια βραδιά σε λευκό χαρτί
έκρυψα όσα είχα μες στην καρδιά
μα δεν σου χα πει.

Πήρα βαθιά μια αναπνοή
και φύσηξα τις λέξεις
πέρα μακριά η γραφή να σκορπιστεί.

Κι έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.

Κάθε φορά που κοιτάς ψηλά
κι η στίλβη δυναμώνει
μια συλλαβή θέλει ν ακουστεί.

Και προσπαθεί να ρθει πιο κοντά
μα στο κενό γλιστράει
και σκέφτεσαι ένα αστέρι έπεσε.

Έγιναν οι συλλαβές φωτεινά αστέρια
και το χαρτί ουρανός όταν χάνεται το φως.


http://www.youtube.com/watch?v=yuSULrFoxIo&feature=feedlik *.*